Στο Νόμο του Καλλικράτη περιλαβάνεται και η ρύθμιση για την οργάνωση των τοπικών συνελεύσεων, μια φορά το χρόνο. Είναι ένα βήμα, δε λέω αλλά θα μπορούσε να πάει και παρακάτω. Δηλαδή, αντί να οργανώνεται μια φορά το χρόνο μια τέτοια συνέλευση και σε τοπικό επίπεδο μόνο, γιατί να μην την κάνουμε και περισσότερες φορές σε Δημοτικό επίπεδο;
Πολλοί θα απαντήσουν, ότι θα γίνει μεγάλος χαμός και ο καθένας θα πηγαίνει να λέει τα δικά του, ενώ το θέμα θα είναι άσχετο. Αλλά κι έτσι να συμβεί, τα δικά τους δεν είναι και δικά μας; Γιατί, να πιστεύουμε ότι οι 27 Δημοτικοί Σϋμβουλοι είναι φωστήρες; Όσο υπάρχει τριβή με τον κόσμο, τόσο θα αναδεικνύονται τα πραγματικά και καθημερινά προβλήματα και τόσο θα πέφτουν στο τραπέζι νέες ιδέες. Η πολιτική είναι υπόθεση των πολλών άλλωστε και όχι των λίγων. Γιατί πρέπει ο Δημότης να ζει με την ανασφάλεια ότι θα γίνουν πράγματα γι'αυτόν χωρίς αυτόν; Από πότε οι Δημοτικοί σύμβουλοι είναι αντιπρόσωποι και όχι εκπρόσωποι; Θα εκτιμούσα πολύ αν ο επόμενος Αντιδήμαρχος για την καθαριότητα, το πρώτο πράγμα που θα έκανε, θα ήταν να καλέσει τον κόσμο και να μιλήσει μαζί του. Να του εξηγήσει την κατάσταση και να προταθούν λύσεις. Γιατί η αλήθεια είναι ότι από καθαριότητα υστερούμε. Έτσι, όταν ο Αντιδήμαρχος, θα κληθεί να πάρει τις αποφάσεις του, δε θα τις πάρει μέσα από το γραφείο του, αλλά κοντά στον κόσμο.
Γιάννη χαίρομαι που ένας νέος άνθρωπος όπως εσύ έχει όρεξη για συμμετοχή στα κοινά και εκφράζει δημόσια τις απόψεις του για τα θέματα του τόπου. Αν θυμάσαι, γνωριστήκαμε τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στη Μίλατο, όπου είσουν δικαστικός αντιπρόσωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για το άρθο σου.
Η πρόβλεψη για τις λαϊκές συνελεύσεις υπήρχε και στα νομοθετικά πλαίσια της αυτοδιοίκησης πριν τον Καλλικράτη. Υπήρχε επίσης και η πολυδιαφημισμένη πρόβλεψη για τα τοπικά δημοψηφίσματα.
Δεν είναι ζήτημα νομικού πλαισίου, είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης.
Ο "σύγχρονος δήμος", η παράταξη ΄στην οποία συμμετέχεις, στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια πόσες λαϊκές συνελεύσεις και πόσα τοπικά δημοψηφίσματα οργάνωσε;
Αλλά και πέρα από αυτό, με τον Καλλικράτη υπάρχει θέμα απώλειας της αυτοδιοικητικής εξουσίας από τις τοπικές κοινωνίες, όπως έκανε και ο Καποδίστριας. Οι όποιες αποφάσεις για ένα χωριό λαμβάνονται από ένα δημοτικό συμβούλιο το οποίο το έχουν εκλέξει και άλλοι (κυρίως άλλοι) πολίτες. Αυτό δεν σε ενοχλεί;
Γιώργο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και θυμάμαι τη γνωριμία μας στη Μίλατο.
Πρώτα απ'όλα να ξκαθαρίσω ότι αυτό το ιστολόγιο φτιάχτηκε πριν τη συμμετοχή μου στο "Σύγχρονο Δήμο" και φτιάχτηκε ως ένα επώνυμο ιστολόγιο για να πιέσει και να κινητοποιήσει.
Ο "Σύγχρονος Δήμος" τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν έκανε καμία λαική Συνέλευση και κανένα τοπικό Δημοψήφισμα.
Μέχρι πριν ήταν ζήτημα πολιτικής βούλησης, με τον Καλλικράτη θεσπίζεται όμως νομοθετικά. Η διαφορά έγκειται στο ότι παλαιότερα αν ήθελαν το έκαναν, ενώ τώρα θα το κάνουν θέλουν δε θέλουν.
Αλλά ένας Συνδυασμός δεν είναι μια πάγια τακτικη. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που αποτελείται από άτομα. Το ότι δε το έκανε ίσως και να οφείλεται σε αδράνεια των μελών του Δ.Σ. (σε αυτό το θέμα), ενώ τα νέα μέλη να είναι διαφορετικά.
Συνεχίζονας, δε δέχομαι την απώλεια αυτοδιοικητικής εξουσίας από τις τοπικές κοινωνίες. Γιατί περιορίζεις τόσο τη τοπική κοινωνία; Τοπική κοινωνία, για μένα είναι και το Μιραμπέλλο. Τώρα, για το κάθε χωριό, υπάρχει και το τοπικό συμβούλιο, το οποίο έχει πλέον αρκετά διευρυμένες αρμοδιότητες. Πρακτικά, ο Δημος το μόνο που παίρνει είναι τα μεγάλα έργα, τα οποία πολλές φορές η υπάρχουσα κοινότητα δε μπορούσε να πραγματοποιήσει.
Το θέμα είναι να εφαρμοστούν τα παραπάνω. Αυτό προσπαθώ να αλλάξω με τη συμμετοχή μου στο Συνδυασμό. Αν εκλεγεί και εκλεγώ κι εγώ, να πιέσω προς αυτή την κατεύθυνση. Της λήψης αποφάσεων μέσω απόλυτα διαφανών και Δημοκρατικών διαδικασιών και της σωστής συνεργασίας ΔΣ και τοπικών κοινοτήτων. Αν πάλι δεν εκλεγώ, στα πλαίσια αυτής της προεκλογικής διαδικασίας, δίνω κάποιες ιδέες, ελπίζοντας στη συνέχεια να αξιοποιηθούν.
Σε κάθε περίπτωση, προτείνω την επιλογή ατόμων και όχι συνδυασμών. Τα άτομα κάνουν το συνδυασμό κι οχι το ανάποδο.