Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ

« Η Λαϊκή Συσπείρωση Αγίου Νικολάου επισημαίνει, ότι η Δημοτική αρχή μας καλεί να συναινέσουμε σε πρόσληψη προσωπικού με σύμβαση 8 μηνών, που θα καλύψουν μόνιμες ανάγκες του Δήμου . Με το να προωθούν οι Δημοτικές αρχές, την κάλυψη πάγιων αναγκών από συμβασιούχους, ουσιαστικά λύνουν τα χέρια της κυβέρνησης, της οποίας η πολιτική μείωσης του κόστους λειτουργίας του κράτους, μεταφράζεται σε καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων και κατάργηση της μονιμότητας από το παράθυρο .

Εμείς δεν μπορούμε να συναινούμε σε αυτό το αντεργατικό σήριαλ, που έχει μετατρέψει τους εργαζόμενους σε απασχολήσιμους. Κουτσουρεμένα δικαιώματα, κουτσουρεμένοι μισθοί, κουτσουρεμένες ζωές. Αυτή είναι η σύγχρονη πραγματικότητα. Εκεί οδηγούν οι πολιτικές του μνημονίου αλλά και η φοβία των Δημοτικών αρχών να πουν «όχι».

Λαμπρό παράδειγμα μας δίνει ο Δήμος Πετρούπολης που αρνείται να απολύσει τους συμβασιούχους και συνδράμει στο δικαστικό αγώνα που έχουν ξεκινήσει για τη μονιμοποίησή τους . Μέχρι την τελική απόφαση ο Δήμος Πετρούπολης πληρώνει τους εργάτες από ιδίους πόρους, αντιστεκόμενους σε επιτρόπους και κυβερνητικούς .

Φυσικά δεν έχουμε τις αυταπάτες ότι το συγκεκριμένο Δημοτικό Συμβούλιο, με το συγκεκριμένο πολιτικό συσχετισμό, μπορεί να προχωρήσει σε μια τέτοια ανυπακοή. Όμως για να τηρήσουμε τα όσα έχουμε υποσχεθεί κατά την προεκλογική περίοδο, εμείς δεν θα συμβάλλουμε με την ψήφο μας στην υλοποίηση μιας ακόμα αντιλαϊκής πολιτικής . Θα ψηφίζουμε υπέρ , μόνο για πρόσληψη συμβασιούχων που θα αφορούν εποχικές ανάγκες .

Καλούμε το σωματείο εργαζομένων στο Δήμο μας να κινητοποιηθεί προς την ίδια κατεύθυνση, ζητώντας τη μονιμοποίηση όσων συμβασιούχων καλύπτουν πάγιες ανάγκες .


Το έλαβα από τη Λαική Συσπείρωση και οφείλω να το αναδημοσιεύσω ενόψει και του Δημοτικού Συμβουλίου. Συμφωνώ απόλυτα ότι όσοι καλύπτουν πάγιες ανάγκες θα έπρεπε να μονιμοποιούνται. Όμως, δε μπορούμε να ζητάμε ελαφρά τη καρδία, μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Απαγορευεται από το Σύνταγμα (α. 103), άρα είναι πάνω από οποιαδήποτε πολιτική βούληση ή οποιαδήποτε διεκδίκηση για την ώρα. Εκτός αν κάποιος είναι από πριν το 2001 οπότε αλλάζει.

Διαφωνώ στο ότι στοιχίζει στο Κράτος λιγότερο ένας συμβασιούχος από ένα μόνιμο. Σκεφτείτε ότι όταν αλλάζει ένας υπάλληλος χρειάζεται γύρω στους 2 μήνες να μάθει (σχετικά) τη δουλειά. Οπότε κάθε 8 μήνες το κράτος πληρώνει 2 μήνες τσάμπα. Το μεγάλο θέμα, όμως, είναι οι προσλήψεις από τον ΑΣΕΠ. Όχι γιατί δε μου αρέσει, ίσα-ίσα, αλλά γιατί καθυστερεί πάρα πολύ.

Ψηφίζοντας "κατά", ψηφίζουμε "υπέρ" στην υπολειτουργία μέχρι ο ΑΣΕΠ να "αξιωθεί" να κάνει προσλήψεις. Για μένα, καθαρά προσωπική γνώμη, το "κατά" δεν πρέπει να είναι η λύση, αλλά το μέσο.